Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014

Handmade craft/christmas card

Η ανταλλαγή υλικών που οργάνωσε το inmycloset, ολοκληρώθηκε επιτυχώς! Έφτασε το πακέτο που έστειλα στην κοπέλα, αλλά έφτασε και η κάρτα που έφτιαξα για το inmycloset.


Όταν ήμουν μικρή, καθόμασταν οικογενειακώς και φτιάχναμε χριστουγεννιάτικες κάρτες για τις θείες μου στην Αθήνα. Χρωματιστά χαρτιά, κόλλες, χρυσόσκονη, χαμός! Ήταν πολύ ωραία διαδικασία αλλά εκ των πραγμάτων, κάποια στιγμή σταματήσαμε. Κάθε φορά, λοιπόν, που αποφασίζω να φτιάξω μια κάρτα και μάλιστα χριστουγεννιάτικη πηγαίνω λίγο πίσω στο χρόνο...

Τώρα η κάρτα που ήθελα να φτιάξω θα ήταν χριστουγεννιάτικη, αλλά ήμασταν όλοι "συνάδελφοι" crafters που λέει και η Άννα, οπότε σκέφτηκα να τα συνδυάσω. Χριστουγεννιάτικο θέμα απ' έξω, θέμα χειροτεχνία από μέσα.
Πήρα πρόχειρα χαρτιά, σχεδίασα κι έκοψα ψαλίδια, μαλλιά, κουβάρια, πινέλα, βάζα κι έκανα δοκιμές, γιατί δεν ήθελα μια απλή κάρτα, αλλά μια pop-up, απ'αυτές που πετάγονται όταν τις ανοίγεις. Καλά, μη φανταστείτε ότι πετάγεται και ο ουρανός με τ' άστρα, ένα απλό σχεδιάκι.


Αποφάσισα να φτιάξω μια κούκλα μαλλί και δυο βελόνες γιατί με βόλεψε περισσότερο στο σχήμα, να ανοιγοκλείνει σωστά. Μέτρησα, ξαναμέτρησα διαστάσεις και πήρα μπεζ ανοιχτό χαρτόνι για το εσωτερικό. Σχεδίασα με μολύβι το κουβάρι και τις 2 βελόνες.


Με ένα κοπίδι, έκοψα το περίγραμμα αφήνωντας μόνο τις τέσσερεις γωνίες που συγκρατούν το σχέδιο στη βάση του όταν ανοίγει η κάρτα. Με χρώματα ακουαρέλας, έβαψα το σχεδιάκι ενώ έβαλα ανάμεσα ένα πρόχειρο κομμάτι χαρτί για να μη βάψω και το υπόλοιπο χαρτόνι μου.


Όσο στέγνωνε το εσωτερικό κομμάτι της κάρτας, έπιασα να φτιάξω το εξωτερικό - χριστουγεννιάτικο. Απλά πράγματα εδώ, έκοψα πράσινο σκούρο χαρτόνι, περιμετρικά λίγο μεγαλύτερο από το μπέζ χαρτόνι. Σε ένα λευκό χαρτόνι σχεδίασα με μολύβι τρία σπιτάκια, έκοψα το περίγραμμα κι έβαψα μόνο τα παράθυρά τους. Το κόλλησα στην μπροστινή πλευρά της κάρτας και με λευκό μολύβι έφτιαξα τελίτσες για χιόνι. Έξτρα διακόσμηση (για να δοκιμάσω το καινούριο μου περφορατέρ!) τα τρία λευκά αστεράκια από το ίδιο χαρτόνι.


Εν τω μεταξύ στέγνωσε το κουβάρι και έμεινε μόνο η "συναρμολόγηση". Τσάκισα προσεκτικά τα σημεία του εσωτερικού χαρτιού για να διπλώνει σωστά το κουβάρι προς τα έξω και κόλλησα το υπόλοιπο στο πράσινο χαρτόνι.


Εύκολο ε;
Εκεί που παιδεύτηκα πάρα πολύ, όπως πάντα, ήταν στις ευχές που θα έγραφα μέσα...
Καλές Γιορτές, λοιπόν!

Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2014

Craft supplies exchange


Το in my closet, πριν λίγο καιρό είχε μια φοβερή ιδέα για τους crafters ανά την Ελλάδα. Αποφάσισε να μας ξεσηκώσει και να κάνουμε μια ανταλλαγή υλικών χειροτεχνίας.
Η συμμετοχή ήταν μεγάλη (πάνω από 120 άτομα) και η Άννα μας οργάνωσε στην εντέλεια. Ο καθένας συμπλήρωσε αρχικά μια φόρμα όπου δήλωνε τι υλικά χειροτεχνίας έχει σε περίσσευμα και μπορεί να χαρίσει, όπως και τι υλικά θα προτιμούσε να παραλάβει, τι γλυκό λιγουρεύεται και άλλα τέτοια. Το inmycloset έκανε το ταίριασμα (απορώ δηλαδή πως έβγαλε άκρη...) σε ζευγάρια έτσι ώστε ο παραλήπτης να μην ξέρει ποιός είναι ο αποστολέας-ξωτικό του, μέχρι να παραλάβει το δέμα! Όταν ετοίμαζε κάποιος το δέμα, ανέβαζε φωτογραφία στη σελίδα, και βέβαια έγινε χαμός με τις προβλέψεις...
Αναλυτικά e-mails πηγαινοερχόταν με άκρα μυστικότητα για να μην αποκαλυφθούν στους παραλήπτες, οι αποστολείς τους και στα ταχυδρομεία οι ουρές έφταναν ως τα πεζοδρόμια.

Εγώ, λοιπόν, είχα να στείλω δέμα σε μια κοπέλα στην Αθήνα, η οποία ασχολείται με πολλές χειροτεχνίες και το αγαπημένο της χρώμα είναι το φούξια.
Έψαξα ντουλάπια, μπαούλα, κουτιά, αποθήκες και βρήκα τα πράγματα που θα μπορούσα να της στείλω.
Τσόχα στο αγαπημένο της χρώμα και άλλα δυο χρώματα, κίτρινο μαλλί felt, διάφορα κουμπιά από το κουτί της γιαγιάς μου, κορδέλες σατέν, χειροποίητα στολιδάκια από γύψο για να τα βάψει και να τα χρησιμοποιήσει όπως θέλει, ένα φούξια μολύβι αστραφτερό και πηνιόσυρμα. Φυσικά έβαλα γλυκά που της αρέσουν, χειροποίητο δώρο μια καρφίτσα από τσόχα και μια χειροποίητη κάρτα.


Όλα αυτά τα συσκεύασα σε ένα κουτί, έφτιαξα και ένα περιτύλιγμα της προκοπής για το ταχυδρομείο και το πήρε η καλή κυρία στα ΕΛ.ΤΑ. να το στείλει στον προορισμό του.


Μετά από μερικές μέρες έφτασε σε μένα το ειδοποιητήριο για να παραλάβω το δικό μου δέμα. Ήρθε Παρασκευή, όμως, κι έπρεπε να περιμένω ατελείωτες ώρες μέχρι τη Δευτέρα που θα πήγαινα να το πάρω. Με καταρρακτώδη βροχή και κρύο πήγα στα ΕΛ.ΤΑ. Δευτέρα πρωί-πρωί και η υπάλληλος μου είπε ότι είχε για μένα αυτό το χαρούμενο πακετάκι, καθώς ήταν τυλιγμένο με χαρτί γεμάτο αγιοβασιλάκια! Άνοιξα το δέμα μου και ενθουσιάστηκα τόσο πολύ. Είχε μέσα ένα σωρό φούντες σε τόσο ωραία χρώματα, washi tapes (που τόοοοσο πολύ μου αρέσουν), νήμα βαμβακερό σε μωβ χρώμα, χαντρούλες, ένα κομμάτι ύφασμα, κουδουνάκια, φελούς από μπουκάλια, χειροποίητα χριστουγεννιάτικα στολίδια, κάρτα με ευχές και ένα κουτί με γλυκά υπερπαραγωγή!


Τώρα, με αυτά που παράλαβα πρέπει να φτιάξω κάτι μέχρι την παραμονή των Χριστουγέννων και οι ιδέες στο μυαλό μου πάνε κι έρχονται...

Η εμπειρία ήταν υπέροχη! Ευχαριστώ πολύ την Άννα που μας ξεσηκώνει και τα κορίτσια που είχαμε πάρε-δώσε

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014

Fluffy wram necklace, the purple one.

Με αφορμή αυτό το πράσινο μαλλιαρό κολιέ που έφτιαξα πριν λίγο καιρό, μου ζήτησε μια κοπέλα να της φτιάξω ένα μακρύ, σε αποχρώσεις του μωβ. Άρχισα, λοιπόν να ψάχνω μαλλί από μαγαζί σε μαγαζί και τελικά βρήκα στις αποχρώσεις που ήθελα, αλλά να είναι και λίγο παχύ, δηλαδή για βελόνες 6mm. για να γίνει αφράτο.


Μου αρέσει πολύ ο συνδυασμός μωβ με πράσινο, και ξεκίνησα να πλέκω έτσι, αλλά στην πορεία άλλαξα γνώμη και κατέληξα σε μωβ με σκούρο φούξια.
Έπλεξα για κάθε χρώμα τέσσερεις σειρές, να γίνει βαρβάτο. Για το δέσιμο, ήθελα κάτι πιο στυλάτο και πήρα μεταξωτά κορδελάκια σε διάφορες αποχρώσεις μωβ, φούξια και σκούρο πράσινο, κουμπάκι και γυάλινες χαντρούλες. Δέσε - λύσε, ξαναδέσε...


Ένα τέτοιο κολιέ, όμως, δεν μπαίνει σε οποιαδήποτε συσκευασία. Και τότε μου ήρθε η ιδέα! Πήρα ένα λευκό χαρτί, το δίπλωσα και το κόλλησα ωστέ να γίνει ένας μεγάλος φάκελος και να χωράει μέσα το κολιέ.
Βρήκα ένα πατρόν για κέντημα με ένα μεγάλο τριαντάφυλλο και με βάση αυτό, ζωγράφισα πάνω στον φάκελο, το τριαντάφυλλο με τις ξυλομπογιές μου. Δεν ξέρετε πόσο  μου άρεσε! Με το κέντημα μπορεί να μην έχω καλές σχέσεις, αλλά αυτό ήταν αλλιώς.

Οπότε το πακετάκι παραδόθηκε έτσι!



Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

Felt city

Το βαφτιστήρι μου έκλεισε κιόλας τα δυο! Πόσο γρήγορα μεγαλώνουν τα σημερινά παιδιά δε λέγεται... Για τα γενέθλιά του, λοιπόν, έφτιαξα κάτι που είχα δει πριν πολύ καιρό και νομίζω πως η ηλικία πλέον είναι κατάλληλη.

Ο μικρός έχει πάρει ήδη δίπλωμα οδήγησης αυτοκινήτου, φορτηγού, νταλίκας, λεωφορείου, τρακτέρ, ακόμη και άμαξας, οπότε καιρός ήταν να βγεί στο δρόμο για εξάσκηση! Του έφτιαξα μια μικρή πόλη από τσόχα να κινείται άνετα και στα μαλακά.


Η υλοποίηση γενικά δεν είχε ιδιαίτερες δυσκολίες, αλλά είναι πολύ χρονοβόρα. Πολύ, όμως! Αγόρασα αρχικά πράσινη τσόχα με το μέτρο, για τη βάση. Η δική μου ήταν 1,10 x 0,80 εκ.
Σε ένα κομμάτι χαρτί σχεδίασα αναλογικά τι θα χωρέσει στην πόλη, πόσα σπίτια και περίπου τί διάσταση το καθένα. Ένα νοσοκομείο, μια πυροσβεστική, μια εκκλησία, ένα βενζινάδικο, μια πισίνα, ένα πάρκινγκ, οι δρόμοι και τα σταυροδρόμια.

Μετά, ξεκίνησα τους συνδυασμούς των χρωμάτων με τις τσόχες. Αγόρασα ότι χρώμα βρήκα και δεν βρήκα, έκανα τα σετ κι άρχισα το κόψιμο, σχεδιάζοντας κατευθείαν πάνω στην τσόχα με μολύβι. Έκοψα τα πρώτα και έκανα μια πρόχειρη δοκιμή, να δω αν πραγματικά είναι εντάξει τα μεγέθη και πως φαίνονται πάνω στην πράσινη τσόχα.


Αφού πήγαν όλα καλά, συνέχισα το κόψιμο...


και συνέχισα...
και μπήκα σε λεπτομέρειες...


Σειρά είχε το ράψιμο στο χέρι. Ξεκίνησα από τα μικρά στοιχεία, παράθυρα, πόρτες, διακοσμητικά, λουλούδια κ.ά. Κάπου εκεί, ανέλαβε η μαμά με τη ραπτομηχανή για να ραφτούν όλα αυτά επάνω στην πράσινη τσόχα. Ράβε - ξήλωνε... σπίτια, δημόσια κτήρια, δρόμοι, χαμός!

(Έραψα και το σήμα ανάποδα καταλάθος... ε, μη μας ζητάει και η Shell δικαιώματα)


Έφτασε η ώρα και μπήκαν όλα στη θέση τους, και τέλος ράψαμε ένα ρέλι περιμετρικά με ίδια πράσινη τσόχα, για να είναι πιο σταθερό. Έτσι, απλώνεται στο πάτωμα για να ξεκινήσει το παιχνίδι του και όταν τελειώσει, διπλώνεται και αποθηκεύεται χωρίς να πιάνει χώρο. Ακόμη και μαζί του μπορεί να το πάρει.


Η πόλη "χτίστηκε" επιτέλους και οι δρόμοι δόθηκαν στην κυκλοφορία!

Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2014

Fluffy warm necklace, the green one.

Θυμάστε αυτό το ζεστό, χειμωνιάτικο κολιέ που είχα φτιάξει από μαλλί;
Αποφάσισα να φτιάξω ακόμη ένα με την ίδια τεχνική, αλλά διαφορετικό σχέδιο. Με άλλο χρώμα μαλλί που ταιριάζει σχεδόν με όλα τα χειμωνιάτικα ρούχα μου, έπλεξα στα δάχτυλα μια αλυσίδα, ώστε να βγαίνουν 3-4 σειρές για ένα κοντό κολιέ.
Όλα καλά ως εδώ αλλά προκύπτει το πρόβλημα της συναρμολόγησης, πώς να το δέσω, τι κούμπωμα να χρησιμοποιήσω, τι υλικά...
Έφτιαξα 2 κρικάκια από χοντρό σύρμα ορείχαλκου για να πιάσω τις δυο άκρες, αλλά ως εκεί. Έμεινε έτσι για αρκετό καιρό.


Μέχρι που πήγα στη xeirotexnika και βρήκα στο ίδιο χρώμα ένα κορδόνι από felt οπότε βρέθηκε η λύση για το δεύτερο μισό!
Με κάτι ανασκαφές μέσα στο κουτί με τα κουμπιά, ανακάλυψα και αυτά τα μεγάλα ξύλινα για μοντγκόμερι που ήταν ότι πρέπει για κούμπωμα.
Μία τεχνική, λοιπόν, τρία διαφορετικά στυλ κολιέ!




Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2014

Statement necklace


Όπως έχουμε πεί και σε προηγούμενη ανάρτηση, τα statement necklaces είναι βαρβάτα κολιέ που "θέλουν να πούν" κάτι, όταν το υπόλοιπο σύνολο δε λέει και πολλά από μόνο του.
Τα δικά μου stetement necklaces, λένε ότι δεν πηγαίνω για ψώνια. Μάλιστα τον χειμώνα, η ντουλάπα μου περιορίζεται σε 2-3 σκούρα χρώματα: μαύρο, γκρί, μωβ, άντε και κανένα μπλέ σκούρο, οπότε ανανεώνω την γκαρνταρόμπα μου με αξεσουάρ... Γι' αυτό και τα κολιέ που έχω φτιάξει είναι πολύ περισσότερα από όλα τα άλλα αξεσουάρ.
Μια οικογενειακή φίλη, λοιπόν, μου έδωσε πριν πολύ καιρό αυτά τα τετράγωνα διακοσμητικά στοιχεία που ξήλωσε από κάτι παλιές παντόφλες της. Μέχρι πριν μερικές μέρες πίστευα ότι μπορεί και να μη τα χρησιμοποιήσω ποτε, μέχρι που μου ήρθε η ιδέα! Κολιέ!
Έκανα μερικές δοκιμές για τη διάταξη και βρήκα αυτό που μου άρεσε περισσότερο.




Πάνω σε ένα κομμάτι μαύρη τσόχα άρχισα το ράψιμο και σιγά σιγά έγινε "κέντημα".


Το μόνο που έμενε, ήταν να κόψω την τσόχα γύρω γύρω και να ράψω στο πίσω μέρος μια λεπτή αλυσίδα.


Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2014

Workshop: Υφαντό

Όχι, πείτε μου... Τι σας έλειψε τόσο καιρό;
Τα workshops του inmycloset ε; Χα! Καλά το κατάλαβα. Κι εμένα μου έλειψαν.
Ηρθε ο χειμώνας, κρύο, καιρός για workshop σκέφτηκε η Άννα από το inmycloset και εμείς φυσικά σπεύσαμε να δηλώσουμε συμμετοχή.
Αυτή τη φορά το workshop άλλαξε μέρος και από την κουζινούλα μεταφέρθηκε στο Κουμπί coffee & crafts. Όσα καφέ κι αν έχει αυτή η πόλη, το Κουμπί είναι ένα καφέ που πραγματικά χρειαζόταν η Θεσσαλονίκη. Πίνεις τον καφέ σου, το τσάι σου ή το κρασί σου βρε παιδί μου και ταυτόχρονα κάνεις και τη χειροτεχνία σου. Κι αν σου 'ρθει η όρεξη, ράβεις κι ένα τσαντάκι ή ένα νεσεσέρ.
Εκεί, λοιπόν, μαζευτήκαμε για να μάθουμε πως γίνονται τα υφαντά. Με έναν αυτοσχέδιο αργαλειό από χαρτόνι και άπειρα μαλλιά, κάναμε όλοι από ένα υφαντό, ο καθένας για διαφορετική χρήση.


Από κρεμαστό για τον τοίχο, βραχιόλι, διακοσμητικό, μέχρι σουβέρ! Πήραν φωτιά οι βελόνες και οι περαστικοί μας χάζευαν από τη βιτρίνα, να γελάμε ανάμεσα σε πολύχρωμα μαλλιά και αχνιστά ποτήρια!

 


Εγώ ξεκίνησα με μεγαλεπήβολα σχέδια. Ήθελα να φτιάξω κι έναν ρόμβο διακοσμητικό με άλλο χρώμα νήματος και έφυγα τελευταία... η μόνη που έμεινε να υφαίνει μετά από μένα, μάλλον είναι η Πηνελόπη....


Κάποια στιγμή όμως, το τελείωσα.
Μου βγήκε λίγο παράγωνο, όσο κι αν προσπάθησα να μην σφίγγω το νήμα, γι' αυτό και το έβρεξα ελαφρώς και το πέρασα με το ατμοσίδερο μπας και ισιώσει. Που θα πάει, όμως, την επόμενη φορά θα βγεί πιο ίσιο!

Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

Felt business card holder

Φαντάζομαι έχει τύχει να έχεις χίλιες δουλειές, ένα σωρό εκκρεμότητες και να τα παρατάς όλα γιατί πρέπει να κάνεις όπωσδήποτε μια χειροτεχνία που σου κόλλησε στο μυαλό... ΤΩΡΑ!


Να, δε θα πάρει πολύ χρόνο και είναι τόσο εύκολο και τόοοοοσο γλυκούλι... (παραμιλάω για να δικαιλογηθώ, βεβαίως) και βγάζω στη μέση τα υλικά που χρειάζομαι, στη συγκεκριμένη περίπτωση τσόχα, ύφασμα και κλωστές για να φτιάξω αυτή τη θήκη που είδα εδώ.
Τόση βιασύνη με έπιασε, λοιπόν, που είδα τη φωτογραφία στο pinterest και δεν μπήκα καν στο link να δω τι γίνεται, αλλά ήξερα ότι ήθελα να κάνω αυτή τη θήκη για τις κάρτες που (επιτέλους) τύπωσα.


Διάλεξα 2 τσόχες και ένα από τα αγαπημένα μου υφάσματα, και τις έκοψα στο μέγεθος που ήθελα, ωστε να χωράνε καμιά 10αριά κάρτες και άφησα από τις 3 πλευρές περιθώριο για τις ραφές.


Έκανα ένα βασικό πατρόν για τον πύργο του Άιφελ που τελικά μοιάζει περισσότερο με το γράμμα Α, αλλά δεν πειράζει...
Με τον καιρό, όμως, το ύφασμα αυτό θα ξεφτίσει, οπότε έπρεπε να κάνω και ένα στοιχειώδες στρίφωμα στον πύργο πριν τον ράψω στην τσόχα.



Μετά έραψα τον πύργο πάνω στην γκρι τσόχα με σκούρο χρώμα κλωστή για κάνει αντίθεση και "κέντησα" ένα σημαιάκι στο επάνω μέρος και μια καρδούλα στη μέση με λίγο πιο έντονο χρώμα κλωστή.


Το τελευταίο βήμα ήταν να ράψω τις 2 τσόχες μεταξύ τους από τις 3 πλευρές. Τόσο εύκολο και γρήγορο. Σιγά - σιγά το περιχόμενο της τσάντας μου γίνεται πιο όμορφο και χαρούμενο!


Δυστυχώς, όμως, όσο έφτιαχνα τη θήκη, οι δουλειές δεν τελείωσαν από μονες τους... οπότε... η επόμενη χειροτεχνία μένει για Σαββατοκύριακο!

Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2014

Quick paper-craft projects

Ξέρετε ότι κατα καιρούς μαζεύω διάφορα υλικά χειροτεχνίας για ώρα ανάγκης...
Κι έρχεται αυτή η ανάγκη και βγαίνουν στη φόρα τα υλικά.

Είχα αγοράσει πριν λίγο καιρό, από κατάστημα με υλικά συσκευασίας τροφίμων, χάρτινα σακουλάκια που βάζουν μέσα σάντουιτς ή άλλα φαγώσιμα. Πόσο πολύ μου άρεσαν και πόσο πολύ με βόλεψαν! Το πρώτο που χρησιμοποίησα ήταν για να συσκευάσω ένα μικρό δωράκι για γενέθλια. Με μαύρο λεπτό μαρκαδοράκι, έγραψα απ' εξω, έβαλα και το σχοινάκι του και μου άρεσε τόσο η συσκευασία που σκεφτόμουν να μην δώσω το δώρο!!!


Αφού βγήκε μια χαρά η πρώτη προσπάθεια, κατοχυρώθηκε σαν υλικό συσκευασίας μικρών δώρων.  Στα επόμενα, λοιπόν, έκανα άλλα σχεδιάκια. Το ωραίο είναι ότι ενώ φαίνεται χειροποίητο, ταυτόχρονα το μαύρο μαρκαδοράκι πάνω σ' αυτό το χαρτί φαίνεται σαν τυπωμένο!



Μια άλλη ώρα ανάγκης προέκυψε, αυτή τη φορά για σελιδοδείκτες. Και θα μου πείτε τώρα, πόσο ανάγκη μπορεί να είναι μερικοί σελιδοδείκτες? Και απαντάω ότι έπρεπε να φύγω ταξίδι και ήθελα μαζί μου 2-3 βιβλία τσέπης κάποια από τα οποία τα είχα αρχίσει και δεν ήξερα ποιά θα πρωτοτελειώσω, οπότε ήθελα μαζί μου 2-3 μικρούς σελιδοδείκτες για αυτά τα μικροκαμωμένα βιβλία. Οι σελιδοδείκτες που είχα φτιάξει γι' αυτό το σκοπό, έχουν ...εξαντληθεί! Μέχρι να τυπώσω ξανά όμως, έκοψα 2 κομμάτια από μια παλιά σακούλα δώρου και ζωγράφισα κάτι στα γρήγορα με μαύρο μαρκαδόρο. Σε 5 λεπτά, έτοιμοι και οι δυο. Όλα έτοιμα για το ταξίδι.


Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2014

Summer dress: One seam. That easy.


Όπως, ίσως, φαντάζστε, έχω μια μεγάλη λίστα με χειροτεχνίες, κατασκευές κι ένα σωρό πράγματα που (κά)ποτε... θα φτιάξω (φαντάζομαι όπως και πολλοί απο εσάς!). Επίσης έχω ένα σωρό υλικά που ...κάποια... στιγμή θα χρησιμοποιήσω.

Ένα από ολα αυτά, λοιπόν, που είχα στο μυαλό μου να φτιάξω εδώ και καιρό ήταν αυτό το φουστάνι - καφτάνι που είδα σ' αυτό το blog.
Είχα αγοράσει κι ένα σωρό μακό υφάσματα από εκείνο το μαγαζί στην Αθήνα που τα πουλάει πάμφθηνα και είπα να ξεκινήσω τα πειράματα με τη ραπτική. Ραπτομηχανή, βέβαια, δεν έχω, αλλά δεν πτοήθηκα.


Εύκολο, λέω, χωρίς κανένα φοβερό πατρόν, δυο ίσια κομμάτια ύφασμα, ελάχιστες ραφές και πήρα το ύφασμα, το δίπλωσα σύμφωνα με την πλέξη του και άρχισα να μετράω... Τόσο οι ώμοι/μανίκια, τόσο το φάρδος του φουστανιού, τόσο το ύψος, βάζω καρφίτσες, σημαδεύω, τρυπώνω, δοκιμάζω... Απογοήτευση...δε μου άρεσε καθόλου επάνω μου, σαν να είχα μπεί σε ένα σακί για πατάτες. Σκέφτομαι ότι μάλλον το έκανα πολύ φαρδύ, οπότε ξαναστρώνω το ύφασμα κάτω, ξαναβάζω σημάδια, ξανακόβω, ξανατρυπώνω και ξαναδοκιμάζω. Τίποτα... χάλι... Καταλήγω στο ότι δε μου πάει το στύλ του φορέματος, οπότε αποφασίζω να αλλάξω πατρόν.

Πριν μερικά χρόνια, είχα φτιάξει αυτήν την πολύ εύκολη μαύρη μπλούζα που είχα δει στο ftiaxto.gr και λέω ευκαιρία είναι να φτιάξω το ίδιο σε φουστάνι!
Ξαναστρώνω το ύφασμα, ξανασημαδεύω, ξανακόβω και ξανατρυπώνω. Ακολούθησα το (πολύ εύκολο πατρόν) και έκανα μόνο μια ραφή στο πλάι.

Η μπλούζα, όμως, είχε έναν ώμο κι εγώ ήθελα και τους δυο. Τον έναν θα τον έκάνα όπως έλεγε το πατρόν, αλλά τον άλλον; Μετά από πολλές δοκιμές επάνω μου, παραμάνες, καρφίτσες, καθρέφτες κ.ά., αποφάσισα αφήσω φαρδιά τιράντα από το ύφασμα της πλάτης και να έρχεται μπροστά.
Έκανα, λοιπόν, μια βαθιά λαιμόκοψη μόνο για την πλάτη.

 Το κόκκινο είναι η ραφή και τα λαχανί είναι τα κοψίματα (πλάτη).

(Το ύφασμα στη φωτό είναι διπλό)

Η αριστερή τιράντα θα γινόταν κόμπος με το μπροστινό ύφασμα και η δεξιά τιράντα θα ερχόταν μπροστά και θα ραβόταν σε ένα σημείο του μπροστινού υφάσματος. Το υπόλοιπο από το μπροστινό κομμάτι το άφησα να πέφτει, να γίνει σχέδιάκι.



Αυτό είναι τελικά το φουστάνι που έβγαλα. Βέβαια στο μοντέλο μου πέφτει λίγο μεγάλο, αλλά δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα... Στην πλαινή ραφή, λίγο πιο πάνω από τη μέση, έκανα δυο πένσες κάθετες για να "σπάει" λίγο στο μάτι. 


Δυστυχώς, δεν έβγαλα πολλές φωτό κατά τη διαδικασία (είχε και 40 βαθμούς εκείνο το μεσημέρι...) και δεν ξέρω αν το εξήγησα καλά, αλλά ήταν πολύ εύκολο τελικά. Δηλαδή εύκολο από τη στιγμή που κατέληξα στο πατρόν του ftiaxto!
Σας είχα δώσει και μια φωτό sneak peek που το φοράω εγώ στην ανάρτηση με το βραχιόλι και υποσχέθηκα στην Beauty Follower τις οδηγίες!

Το καλό με αυτό το φόρεμα (όπως και όλα τα απλά φορέματα) είναι ότι μπορεί να φορεθεί με πολλούς τρόπους και να αλλάξεις στυλ με τα ανάλογα αξεσουάρ.

Έτσι, με μια ζώνη κάτω από τη μέση, μπορείς να το βάλεις για μια χαλαρή βόλτα στην πόλη, στη δουλειά, για ένα ποτό μια ζεστή καλοκαιρινή νύχτα.


Με μια χαλαρή ζώνη και μια εσάρπα γίνεται πιο μποέμ.


Και με την ζώνη-λάστιχο που σούφρωσα από την ντουλάπα της μαμάς, γίνεται πιο βραδινό.


Άντε, τι κάθεστε, πάρτε μεζούρα, καρφίτσες, ψαλίδι και ξεκινήστε! Δεν μπορεί να μην πειστήκατε ακόμη να το φτιάξετε!