Τρίτη 29 Ιουλίου 2014

Ερωτευμένος φιλόσοφος


Ο Αλέξης είναι σήμερα 36 χρονών. Είναι πάλι ερωτευμένος. Από τότε που θυμάται τον εαυτό του είναι ερωτευμένος, με υπέροχες γυναίκες και μάλιστα είχε πάντα σοβαρό σκοπό, όπως λέει ο ίδιος.
Τώρα, το γιατί είναι ακόμη μόνος είναι άλλη ιστορία, την οποία και φιλοσοφεί με πολύ χιούμορ σε μια παραλία καταγράφοντάς την.

http://www.planitario.gr/erwteumenos-filosofos.html

Αυτό είναι το θέμα του πρώτου μυθιστορήματος που έστησα ως γραφίστρια και είμαι πολύ χαρούμενη!
Ερωτευμένος φιλόσοφος είναι ο τίτλος του, Σίμος Οικονομίδης ο συγγραφέας και Πλανητάριο Θεσσαλονίκης οι εκδόσεις.
Αν και είχα στη διάθεσή μου το κείμενο εδώ και μερικές εβδομάδες, περίμενα να τυπωθεί για να το διαβάσω στην παραλία όπως του αρμόζει και δικαιώθηκα! Με έκανε να γελάσω αλλά με έβαλε και σε σκέψεις... πόσοι άντρες γύρω μας, άραγε, να σκέφτονται έτσι; Πόσο χιούμορ και πόση φιλοσοφία χωράει στον έρωτα;


Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

«Ο πρώτος μου μεγάλος έρωτας ήταν η Κατερίνα. Εγώ ήμουν τεσσάρων. Εκείνη μελαχρινή. Υπήρξαν και άλλες πιο πριν, αλλά η Κατερίνα τις έσβησε από τη μνήμη μου. Η σχέση μας ήταν θυελλώδης, μα κράτησε λίγο. Στα νήπια γνώρισα τη Φαίδρα. Με συνεπήρε η αθωότητά της και ο τρόπος που καθόταν πάντα με τα χέρια σταυρωμένα πάνω στα γόνατα. Αυτό πρόδιδε εσωτερική τάξη και πειθαρχία. Η Φαίδρα διέφερε από όλες όσες είχα γνωρίσει μέχρι τότε. Ήταν κοπέλα για σπίτι και οικογένεια. Αμέσως ήξερα ότι ήθελα να την παντρευτώ. Αλλά, αν ο γάμος είναι η φυσική κατάληξη μιας σχέσης, η δική μας ούτε καν άρχισε.»

Τετάρτη 23 Ιουλίου 2014

Summer workshop! Embroidery...

Το είπε: "το επόμενο workshop θα το κάνουμε έξω!"
Και το κάναμε! Καταλήξαμε στην τοποθεσία, στο πάρκο - καφέ στο Πεδίο του Άρεως (Θεσσαλονίκη), ορίστηκε η μέρα και η ώρα και μαζευτήκαμε.
Το συγκεκριμένο workshop, όμως, είχε προεργασία. Οι workshopers δούλευαν σε ομάδες, μυστικά και ήσυχα για μέρες πριν. Άλλοι βοηθήσαμε το αγαπητό μας inmycloset στην προετοιμασία με το κόψιμο των (υπέροχων) υφασμάτων για να φτιαχτούν οι θήκες των γυαλιών. Άλλοι ετοίμαζαν τα νόστιμα μπισκότα-σε-πακέτο για τους παρευρισκόμενους κι άλλοι ετοίμαζαν τούρτα υπαρπαραγωγή για την Αννούλα που είχε γενέθλια λίγες μέρες πριν!
Έτσι, όλοι είχαμε κι απο μια έκλπηξη εκείνη την ημέρα.
Την μεγαλύτερη έκπληξη την κάναμε στην Άννα με μια υπέροχη τούρτα που έφτιαξε η Χριστίνα. Μυστικές διαβουλεύσεις ημερών, η φαντασία της Χριστίνας που οργιάζει και οι αγάπες της Άννας (όσες μπορούν να χωρέσουν πάνω σε μια τούρτα) και φτάσαμε σε μια τούρτα που από τη μια δεν ήθελες να τη χαλάσεις, αλλά από την άλλη ήξερες ότι όσο τέλεια φαίνεται στην όψη, τόσο τέλεια είναι και στη γέυση...


Αφού χαρήκαμε όλες με την τούρτα, βγήκαμε φωτογραφίες και εξηγούσαμε στους θαμώνες ότι ναι, είναι τούρτα αυτό και ναι, τρώγεται και το φάγαμε... είπαμε να ξεκινήσουμε το workshop!

Η Άννα είχε φέρει όλες τις υφασμάτινες θήκες γυαλιών που έραψε μόνη της, για την καθεμιά μας, και ήταν όλες πανέμορφες.


Πρίν λίγες μέρες μαζευτήκαμε κάποιες από εμάς για να κόψουμε τα υφάσματα και την επένδυση, ώστε η Άννα να ράψει τις θήκες με τις οδηγίες που βρήκε σ' αυτό το site.
Δυσκολεύτηκα τόσο πολύ να αποφασίσω ποιά από όλα τα υπέροχα υφάσματα θα χρησιμοποιούσα για τη δική μου θήκη, που έκοψα από όλα, για όλους και στο τέλος της βραδιάς αποφάσισα!


Αφού, λοιπόν, πήραμε τις θήκες μας, διαλέξαμε κι ένα σχέδιο για να το κεντήσουμε, κι εγώ διάλεξα ένα γατί (τι πρωτότυπο!) και ύφασμα πάνω στο οποίο θα κάναμε το ελεύθερο κέντημα (μου πήρε λίγη ώρα να ξαναποφασίσω...)

Κάποια στιγμή τελείωσα και το δικό μου, οριακά πριν έρθει η νύχτα και χρειαστώ το ...καντήλι (που έπλεκε και κένταγε η κόρη το μαντήλι...)


Άλλες "συμμαθήτριες" διάλεξαν σχέδιο που έπρεπε να κεντηθεί σε εταμίνα και πήραν φωτιά οι βελόνες!

Μερικές κοπέλες με πολύ όρεξη... κέντησαν μαζί και δικά τους ρούχα, άλλες κέντησαν ολόκληρο πίνακα... κι άλλες πρόλαβαν κι έραψαν το κέντημα πάνω στη θήκη τους!





Εγώ, με την αναποφασιστικότητά μου... άργησα λιγάκι και δεν πρόλαβα να ράψω το κέντημά μου επάνω στη θήκη, οπότε το πήρα για homework!
Στο τέλος, το αγαπητό Δάχτυλο στο βάζο, μιας που δεν μπορούσε να μας φτιάξει όλα αυτά τα πεντανόστιμα πράγματα που φτιάχνει κάθε φορά, μας ετοίμασε μερικά τέλεια μπισκότα (τα εξαφάνισα με τον πρώτο καφέ και δεν πρόλαβα να βγάλω μια φωτογραφία) που μας μοίρασε σε μια πανέμορφη συσκευασία! Όπως καταλαβαίνετε, περάσαμε πάρα πολύ ωραία και πολύ δημιουργικά, όλες και όλοι χαρήκαμε και ευχόμαστε στην Άννα μας να είναι γερή και να μοιράζει χαρά και έμπνευση σε όλους μας!

Τρίτη 1 Ιουλίου 2014

The coral one

Το επόμενο κολιέ!
Κοραλί αυτή τη φορά, αλλά με ένα καλοκαιρινό νήμα που αγόρασα. Για άλλο λόγο το πήρα κι αλλο βγήκε, αλλά νομίζω σαν κολιέ (και ότι άλλο προκύψει) θα το φορέσω πιο πολύ από ότι αν θα το έπλεκα.
Ξεκίνησα με το βελονάκι την πλέξη - κορδόνι με τις 3 θηλιές όπως είχα φτιάξει με μαύρη ποντικοουρά αυτό.
Έφτασα στο μήκος που ήθελα και χωρίς να το κλείσω, σε κάθε μια από τις 3 θηλιές, πέρασα από ένα κομμάτι νήμα διπλό, οπότε από κάθε θηλιά κρέμονται 2 νήματα. Με το ένα από αυτά τα νήματα κάλυψα την ένωση, τυλίγοντάς το.

Με αυτά τα 6 νήματα έκανα έναν κόμπο για διακόσμηση και συνεχίζοντας, έφτασα στην άλλη άκρη του πλεχτού κορδονιού. Εκεί, γύρισα γύρω γύρω το νήμα για να κλείσει το κολιέ.
Εύκολο ε?